10 december - Ongelukje, Sinterklaas en glamourparty
Op zondag twee December was het hier waardeloos weer. Gelukkig is dat ook weer een mooie gelegenheid om onbeschaamd een hele dag in bed door te brengen. Toen de doorligplekken verschenen werd het wel weer tijd voor wat te eten. Toen hebben we met wat mensen de hele tijd buiten gestaan omdat het echt ontzettend onweerde, echt niet normaal! Supergaaf om te zien. Vervolgens heb ik mezelf de trap op gesleurd om eens eventjes te checken wat Lysanne en Pjirkje aan het doen waren. Ook eigenlijk helemaal nix, dus daar was het gezellig. Demitris, Anneke, Laura en Jeltine waren ondertussen nog steeds niet terug van hun weekendje Plettenberg met onder andere de bungeejump. Wij, als trouwe vrienden, dachten, nu wordt het toch wel eens een keertje tijd voor hun om terug te komen. Na een belletje bleek dat ze nog een uurtje onderweg zouden zijn. Vervolgens kreeg Lysanne een telefoontje van Anneke, ze hadden een ongeluk met de auto gehad. Ze zijn allemaal nog –praktisch- heel, maar de schade van de auto kan hoog oplopen. Voor het sappige verhaal over het ongeluk, check www.demitris.waarbenjij.nu.
Op vijf December was het voor ons ook zover; het was tijd voor Pakjesavond! Sanne, Anneke en Jeltine hadden een superavondje georganiseerd met zelfgebakken pepernoten, sinterklaasliedjes en zelfs een Sinterklaas en vier Pieten. Het was echt heel leuk! Iedereen moest een kadootje van 25 rand kopen en deze werden in het midden gelegd. Daarna deden we een dobbelsteen spel waardoor kadootjes van links naar rechts en omgekeerd gingen. Erg leuk! Ook had Sinterklaas heel wat gedichtjes gemaakt en was er een kwartet spel; daarin werd ook over iedereen wat gezegd. Ook dit was erg origineel en erg leuk!
Afgelopen zaterdag, 8 December hadden we de ‘end-of-the-module-party’. Dit keer in het teken van Glitz & Glamz. Gelukkig ging ik met Demitris en Annelies naar Port Elizabeth om onze koffer bij Marieke Robers te droppen. Daarna werd het tijd om te shoppen in Green Acres. Helemaal glitter en glamour kwamen we terug om snel een douche te pakken om te vertrekken naar de Boardwalk. Hier kregen we gelijk een glas champagne voorgeschoteld en eigenlijk gin dit de hele avond zo door. Het was echt een superavond. Vooral de afrikanen zagen er erg mooi uit, hele gave galajurken hadden ze aan. Natuurlijk hadden wij ook ons best gedaan en het was echt super om te zien hoe iedereen z’n best had gedaan om maar iets glitz & glamz aan te doen.
Nu is het nog een weekje bikkelen voor school, nou ja, eigenlijk hoeven Sanne en ik alleen nog maar onze presentatie in elkaar te draaien. Dat valt dus allemaal best mee! Dan wordt het vrijdag tijd voor ons (Demitris, Martijn en mij) om te vertrekken richting Lesotho. We hebben er heel veel zin in en gaan er dan ook nog een supervakantie van maken!
Tot snel,
Liefs,
Gerdien
Van skydiven naar Hogsback'
Vorige week vroeg Jenny toen ik in de bieb zat of er iemand zin had om mee te gaan skydiven. Natuurlijk leek mij dit best wel gaaf om een keer te doen! Dus ik had mij direct maar aangemeld voor deze activiteit. Zaterdag zou het plaats vinden in Plettenbergbay. Maar helaas moest het vliegtuig naar de controle. Vrijdag zouden we eventueel nog wel kunnen springen, wij natuurlijk helemaal blij, dus vrijdag zou het gebeuren. Donderdag was het echter behoorlijk noodweer, het regende zelfs via de kozijnen de kamer van Sanne en mij binnen. Vrijdagochtend nam Jenny contact op met de Plettenbergse skydivers en die raadden het sterk af om uberhaupt die kant op te komen!
Balen, er kon dus niet geskydived worden. In Grahamstown (richting de binnenlanden) zit ook een skydive center. Die hebben we vervolgens dus maar opgebeld, maar ook hier was het weer te slecht. Wij konden ons daar niets bij voorstellen want in Port Alfred ondertussen stralende zon. Maar helaas, het kon dus vrijdags niet doorgaan.
Als alternatief plan hadden we bedacht om naar Hogsback te gaan. Dus daar gingen Leon, Jenny, Kiki, Nynke en ik op vrijdagochten naar toe. Uiteraard eerst richting Grahamstown om te zien of het wel echt zulk slecht weer was. En dat was het, nu vertrouwen we ze toch ietsje meer. Eenmaal aangekomen in Hogsback zijn we in ons huisje op de bank geploft om daar vervolgens zondag pas weer af te komen. We hebben genoten van de tv, de open haard en van het niks doen. Heerlijk!
Zondagochtend was ik vroeg wakker en wat zag ik; na twee dagen regen in Hogsback komt inderdaad zonneschijn! De stralendblauwe lucht zag er wel skydiveable uit. Dus ik bellen naar Grahamstown, krijg ik een hele enthousiaste meneer aan de telefoon. Daar wordt Gerdien ook enthousiast van maar het enthousiasme was in elk geval nie tvoor het skydiven want het vliegtuig was in Mozambique. Echt dikke pech! Dus nu gaan we het volgende week nog een keer proberen. We hopen op mooi weer, nu maar zien wat het wordt.
In plaats van skydiven zijn we maar naar een waterval gewandeld, echt onze enige activiteit daar. De waterval was nu een stuk groter dan de vorige keer omdat het dus twee dagen continu geregend had. Supermooi, met een zonnetje bij de waterval zitten!
Op de terugweg hadden we besloten om 's avonds nog eventjes naar de Spur te gaan, echt de meest ordinaire vreettent die er is. Ook weer erg lekker!
En toen werd het weer tijd voor de gewone dagelijkse dingetjes. Gisteren was er echter nog een momentje van spanning. Annelies wil namelijk haar ticket vervroegen en ik heb hem zoals jullie weten al verlengd naar 30 december. Nu kwam ik er gisteren achter dat ik 'hoofdboeker' ben, en alle tickets zouden dus een optie hebben voor 30 december! Gelukkig was niets zeker, en ging ik er heel hoopvol vanuit dat het goed zou komen en dat ik niet zo maar 5 tickets kon veranderen. Gelukkig had Anneke nog een hele handige site in de aanslag waarbij je je ticket kon checken. Bij Anneke klopte het, ze hoefde niet pas de 30e naar huis. Wat een geluk voor haar, maar vooral voor mij! Niks aan de hand dus, maar ik ga ze nog wel eventjes voor de zekerheid bellen.
Aankomde donderdag organiseerd de strategic groep een Christmas event. Jaja, ik weet het, lekker op tijd. Ze serveren een drie gangen menu waar wij ook bij aanwezig mogen zijn. Dus ik ga gezellig met Lysanne, Sanne, Jora, Pjirkje, Demitris, Jeltine, Anneke en vele anderen rondom de tafel met een kerstmuts voordat Sinterklaas Nederland heeft verlaten. Apart!
Ik ben al bijna weer klaar met school hier, jeej!
Tot snel,
Gerdien
19 november - 'Duiken en Enkhutazweni'
Donderdag 11 november werd het tijd om onze roze outfit uit de kast te trekken want het was tijd voor het vrijgezellenfeestje van Jeltine! Jeltine gaat in juni met Wouter trouwen, dus dat was voor ons een reden voor een feestje! We stonden allemaal in haar kamer, een grote roze vlek was het gevolg. Jeltine kwam nietsvermoedend van Tae-bo terug en schrok zich dan ook dood. Dat was leuk!
Eerst hebben we met z'n allen (alle nederlandse meiden) wat gegeten bij de Boardwalk, kadootjes gegeven en een lied gezongen om vervolgens naar onze favoriete plek in dit gehucht te gaan; Snorts! Ook daar hadden Anneke, Froukje, Laura en Nynke er voor gezorgd dat hier roze assoicoires en de meest niet charmante foto's van Jeltine aanwezig waren!
Anneke had zelfs een super mooie powerpoint gemaakt over Jeltine in Afrika, echt hilarisch waren de foto's. Joost riep zelfs; Wie wil daar nou mee trouwen? Dan is het dus echt ernstig! Maar het was vooral gezellig met de Nederlandse muziek, de poloinaise en meer van dat soort onzin. Er waren alleen geen bitterballen; jammer!
De volgende dag werd het tijd om naar PE te vertrekken om daar 5 duiken in twee dagen te gaan doen. We waren met z'n 12en in de backpackers, reuze gezellig maar aan deze avond moest nadat we weer eens bij de Boardwalk waren geweest (het schopping center daar, een restaurant in Port Alfred) en lekker hadden gegeten werd het dan ook tijd om ons stapelbedje op te zoeken.
De duiken de volgende dag waren vermoeiend, wat sjouw je dan verschrikkelijk veel mee zeg, echt niet leuk! Maar onder water ging het wel zo'n beetje, het was niet verschrikkelijk bijzonder maar wel leuk om eens gedaan te hebben. Misschien kom ik ooit nog ergens waar ik heel blij ben met dat brevet.
Zondag heb ik drie duiken gedaan, ging allemaal prima, dus natuurlijk ook met vlag en wimpel geslaagd. Voor zover ik begrepen heb tenminste!
Na uitgebreid ge-mac-d te hebben werd het dan ook tijd om weer naar Port Alfred te vertrekken. Hier waren we mooi op tijd terug, dus een lekker avondje nix doen zat er nog in voor ons. Heerlijk!
Normaal gaan Sanne en ik 's woensdags altijd naar Soliphucula, dit is het bedrijf van de gehandicapten in Bathurst, maar dit werd verplaatst naar dinsdag om dat de gehandicapten woensdag naar Grahamstown zouden gaan.
Een woensdag zonder gehandicapten is een woensdag niet geleefd, Pabo-Leonie belde mij dan ook op of ik zin had om mee te helpen met het schoolreisje van Enkhutazweni. Dit is een school voor gehandicapte kinderen en ze hadden een schooluitje naar het strand gepland. Woensdagmorgen gingen we om 9 uur naar het strand toe om de spelletjes klaar te zetten. Ik was een team samen met Pjirkje, ook wel Josti Pjirkje en Josti Gerdien genaamd. Gezellig! Door ons was het meest hilarisch spel verspringen bedacht wat we zelf natuurlijk eerst uitgebreid moesten testen.
Ook hebben we een waterestafette, zandkasteelbouwen en schelpen zoeken met ons Josti groepje gedaan. Het was echt leuk om de kinderen zo superblij te zien met zoiets simpels als een paar uurtjes aan het strand. Na de spelletjes zijn we met z'n allen het water in gegaan, uiteraard moesten we goed op elkaar letten want de helft kon niet zwemmen. Er is nog geen bericht dat er een kind mist, dus iedereen zal wel terug zijn gekomen.
Vrijwilligers hadden eten voor de kinderen meegenomen, en nadat we lekker in het zonnetje broodjes hadden gegeten werd het voor de kinderen tijd om weer naar huis te gaan. Voor de kinderen was het iets om nooit te vergeten maar voor mij ook niet!
Lekker rood (van de brandende zon) kwamen we dan ook weer op de campus aan om vervolgens nog roder te worden... want in de schaduw zitten dat kennen we niet, want dan worden we niet bruin, maar dus, na uitgebreid onderzoek, wel rood.
9 november - 'Jeffrey's bay en Storms River'
Donderdagmorgen vroeg Demitris of Viki en ik zin hadden om met zijn ouders uit eten te gaan. Uiteraard vinden wij dat nooit erg en zijn we 's avonds in de superrelaxte auto van Demitris' ouders naar Links gegaan. Het was erg gezellig en lekker. Daarna hebben we ze de Snorts laten zien om vervolgens naar bed te gaan om de volgende morgen weer fris en fruitig op te staan.
Op vrijdag 2 november zouden Viki, Sanne, Jeltine, Anneke en ik richting Jeffrey's bay gaan. Eerst moest mijn ticket nog verlengd worden op het vliegveld van Port Elizabeth waar we toch langs zouden komen. Demitris' ticket moest ook nog even verlengd worden, maar.. Demitris ging niet mee. Dus hadden we bedacht dat ik en Demitris net getrouwd waren en dat hij in het ziekenhuis lag met een gebroken been. Dit zou de ultieme reden zijn waarom hij niet mee kon naar het vliegveld en ik zou dan beide tickets kunnen verlengen. Mevrouw op het vliegveld was echter een andere mening toegedaan. Ze vond het niet eens nodig om onze paspoorten te checken. Dus als ik een leuk grapje uit wil halen kan ik bijvoorbeeld Sanne's ticket pakken om er vervolgens mee naar het vliegveld te gaan en ze om te boeken naar juli. Maar dat zou ook weer niet zo aardig zijn dus ik heb dat nog maar niet gedaan.
Toen we Port Elizabeth uitreden vond ik het nodig om te testen hoe hard ons Corsaatje kon. Volgens de lasergun 157. Kwam er ineens een (zwarte) man de weg op rennen en gebaren dat we moesten stoppen. Maar Gerdien stopt niet voor elke zwarte man op de weg (anders zou ik niet ver zijn gekomen..). Helaas had de man een politiewagen met sirene en zwaailichten en we werden dan ook tot stoppen gemaand. De boete van R500 hoef ik volgens de leraren hier niet te betalen want ik moet het voor 19 januari betalen, maar dan ben ik weer in Nederland. Natuurlijk hebben ze mijn adres in Nederland niet, waardoor ik niet op de hoogte kan worden gesteld. De overheid is dan -blijkbaar- in gebreke en Gerdien op vrije voeten. Ze hebben ook geen paspoort nummer ofzo, dus ik heb kans dat ik het land ooit weer in zal komen zonder te betalen.
Aan het eind van de middag waren we dan eindelijk in Jeffrey's bay. We hadden echt een superhuisje, met een eigen braai (barbecue) en we keken uit op zee. Echt helemaal super. Eerst moest de Pick'nPay (de supermarkt) leeggeroofd worden voordat we dan ook aan de slag konden met de potten en pannen. Super lekker gegeten ook al was het niet helemaal authentiek Grieks (Viki ging Grieks koken voor ons) want niet elk ingredient was er.
De volgende dag hebben we eerst de outlet in J'bay bezocht, lekker geshopt voor de verandering! Daarna werd het tijd om richting Storms River te gaan. We zijn daar naar Monkeyland (iets verderop trouwens) geweest om aapjes te kijken. Ze sprongen bijna bij je op schoot, en sommigen waren bijna aggresief. Maar het was wel superleuk om eventjes te zien. Daarna zijn we bij de bungeejump wezen kijken. De meesten hadden al gesprongen, ik trouwens niet, maar ik heb me in weten te houden en ga wachten tot 28 december want dan ga ik samen met Demitris van de brug af. Als ik niet meer durf tegen die tijd geeft Demitris me gewoon een zetje, nadat ie wel even heeft gecheckt of het elastiek al vast zit..
's Avonds zijn we lekker uit eten geweest met z'n vijven. Het uitgestorven dorpje Storms River was dus uitgestorven maar wij hebben nog eventjes gezellig in de backpackers een biertje gedaan. Daarna maar naar ons eigen hutje om lekker te gaan slapen.
De volgende dag zijn we vroeg opgestaan omdat we in de bomen gingen slingeren. Via allemaal kabelbanen gingen we over watervallen heen. Dat was echt heel leuk! De foto's komen later! Anderhalf uur later was het dan ook tijd om zo rustig aan weer richting Port Alfred te gaan. Want ik had nog 4 uur rijden voor de boeg. We zijn ergens wezen lunchen waar de mensen niet zo heel erg vriendelijk waren, maar gelukkig was het eten erg goed.
Het was een relaxed weekendje weg van de campus, wat af en toe echt lekker is. Gisteren ben ik met Lysanne naar Port Elizabeth geweest om Demitris op het vliegtuig te zetten. We hadden gehoord dat het strand bij Kenton on Sea helemaal geweldig was dus hier moest een pitstop gehouden worden. Leuk detail; naar PE is het 150 kilometer, maar toen wij terug in Port Alfred kwamen stond er 550 km op de teller. Nadat we allebei vonden dat dit wel wat veel was maar 'het zal wel, Demitris betaalt toch', kwamen we er achter dat we op het verkeerde schermpje keken. We hadden maar 330 km gereden. Gelukkig maar.
Dit weekend ga ik duiken in Port Elizabeth met 10 anderen. We zijn benieuwd naar wat het wordt, het zicht schijnt een stuk beter te zijn dan in Port Alfred, waar het ronduit beroerd is. We lopen de zee in om vervolgens naar beneden te gaan. Ik heb er weinig zin in omdat het allemaal super slecht geregeld is vanuit de duikschool. We hebben er zelf heel vaak achteraan gebeld, maar nu is dan eindelijk bekend dat we gaan. Nu alleen nog zorgen dat ik niet opgegeten wordt door een haai.
Dat was het nieuws voor deze week, volgend weeken misschien maar weer een keer op de campus blijven want het loopt nu wel wat de hand uit; elk weekend weg is ook hier duur. Dus sponsors zijn natuurlijk altijd welkom!
Liefs,
Gerdien
2 november - 'Verven, poetsen en niks doen'
Ook hier gaat het gewone leven z'n gangetje weer na mijn terugkomst uit Nederland. Vorige week donderdag zijn Sanne en ik naar Nemato Voice geweest om te zien of ze hulp konden gebruiken. Gelukkig konden ze dat, dus Sanne en ik zijn bezig om hun financiën wat op orde te brengen en om hun papieren wat te organiseren.
Donderdag hadden Sanne en ik ook bedacht om wat aan het groepsgevoel te werken, kortom, het werd wel weer eens tijd om naar de masseur te gaan. Voor maar 22 euro kregen we een massage van een uur! Echt super lekker ontspannen zijn wij het weekend ingegaan.
Om zaterdag vervolgens volop aan de slag te gaan. De eetzaal zou namelijk geschilderd worden en de keuken gepoetst. Ik hoorde bij het poetsteam in de keuken. Eerst mocht ik de koelkast onder handen nemen. Toen ik begon stonden er twee propvolle koelkasten en toen ik klaar was nog slechts één volle koelkast. Wat we daar zijn tegen gekomen, gatverdamme! Olijven in een emmertje vol met schimmel, ondefinieerbare sauzen. Echt heel vies. Gelukkig deed Nigel, operations manager die fanatiek mee hielp met poetsen, niet moeilijk; alles mocht weg!
De foodcommittee had een heerlijke lunch voor ons bereid; echte authentieke eiersalade, tonijnsalade en nog veel meer van dat lekkers. Maar daarna had keukenopperhoofd Martijn weer een nieuwe klus; een tussenruimte opruimen, hier staan onder andere kruiden en dergelijke. Tussendoor was het natuurlijk regelmatig tijd voor pauze, want na een hele ochtend poetsen ben je het ook wel zat. Gelukkig was luxe-paardje Demitris ook daar aan het pauze houden wat het weer een stuk gezelliger maakte. Ik heb Demitris trouwens maar één keer met een verfkwast in z'n handen gezien maar toch krijgt ie het nog voor elkaar om zondag over spierpijn te klagen…
Nog even over de tussenruimte. Wat troffen we daar aan; muizenkeutels. Ook tussen het brood. Gelukkig hadden we wel eer van ons werk, het was echt te vies. Nadat we voor het eerst sinds tijden de stofzuiger maar eens ter hand hadden genomen ziet de tussenruimte er ook weer spik en span uit. Nu zijn de keuken mensen op zich ook blij met een schone keuken maar er werd wel direct gezegd; 'Oh nee, dan moeten wij het ook zo goed schoonmaken!'. Dus ik ben benieuwd hoe lang het duurt voordat er weer brood met hagelslag en muizenkeutels is.
De eetzaal is heel mooi geworden, in plaats van het eeuwige wit is het nu rood met crème-achtig. Echt heel mooi geworden dus.
Zaterdagavond was het dan ook wel weer eens tijd om op stap te gaan. Het was weer erg gezellig! Zondag hebben we dan ook vooral niks gedaan wat erg lekker was. De week daarvoor waren Sanne en ik namelijk behoorlijk actief bezig geweest met school.
Na het weekend werd het weer tijd voor het 'gewone' dagelijkse leventje hier. Woensdagavond was het dan zover; Sanne en ik hadden geregeld dat de mensen van Soliphucula, de lichamelijk gehandicapten, op school zouden komen om hun spulletjes te verkopen. Normaal verkopen ze -als ze geluk hebben- voor 200 rand, dus 20 euro per week. Gelukkig hebben alle Shopaholic Nederlanders goed hun best gedaan, bedankt Lysanne (ze houdt het record met 490 rand), en hebben we voor 1965 rand, dus bijna 200 euro verkocht! Dat was echt een superavond, nu mogen ze hard aan het werk om de bestellingen te maken die onder andere door Lysanne zijn geplaatst.
Dat was het wel weer voor afgelopen week. Morgen vertrek ik met Jeltine, Sanne, Anneke en Viki naar Tsitsikamma. Hier gaan we platform springen, dus als een echte Jane tussen de bomen hangen en meer van dat soort dingen. Ik ben benieuwd!
25 oktober - Vliegen, trouwerij en weer vliegen
Na de vakantie had ik nog een weekje school voordat het weer tijd was om naar huis te gaan. Die week heb ik dan ook vooral weinig gedaan. Dinsdag 16 oktober was het dan zover, gelukkig kon ik samen met Tim (vriend van Annelies, die hier de Strategic modulen volgt) mee reizen. Heel toevallig hadden we precies dezelfde vlucht geboekt!
<
Om half twee 's middags was het dan zover, na een emotioneel afscheid van Demitris (met op elkaar afrennen en dan samen rondjes draaien), we gingen samen met een huurauto naar Port Elizabeth. Om vijf uur vlogen we naar Johannesburg om vervolgens via Londen op Schiphol aan te komen. Natuurlijk verwachtte ik een groots ontvangscommittee, gelukkig kon mams toch nog wat tijd vrij maken om me op te komen halen ;). Na Tim gedag te hebben gezegd zag ik niemand staan die bij mijn ontvangscommittee hoorde. Beetje teleurstellend. En ja hoor, Hanneke, Hens en mams stonden nog voor de ramen te koekeloeren waar ik bleef, voor de duidelijkheid, ik had m'n bagage al en was al door de schuifdeuren heen. Hanneke en Hens waren slim; ze hadden een ballon met 'Welcome Home' gekocht en deze aan mams' tas geknoopt zodat ze niet kwijt zou raken op het grote Schiphol.
br>
In Dijkerhoek aangekomen moesten natuurlijk eerst de kadootjes gegeven worden, daarna ben ik natuurlijk eventjes naar opa geweest en naar de Albert Heijn! In Port Alfred heeft iedereen zo'n zin om eventjes door de Albert Heijn te lopen, pas hier merk je hoe erg je een winkel kunt missen!
Natuurlijk ben ik ook eventjes langs Nijkamp geweest om iedereen te begroeten, erg gezellig! Vervolgens even naar Jan, Simone en Lynn geweest om de laatste voorbereidingen van de bruiloft te bespreken.
Donderdag heb ik vooral niet veel gedaan, samen met Hanneke de route naar 't Losse Hoes gereden en meer van dat soort dingetjes, de drankvoorraad bij Het Bonte Paard gecheckt en meer van dat soort onzin. 's Avonds gingen we weer naar Jan, Simone en Lynn om ons gedichtje voor de laatste keer te oefenen. Toen zijn we naar Hanneke en Hens gegaan om het hart voor hun huis neer te zetten. Ook dit was weer erg leuk. Thuis nog even gekeken hoe de buren hun boog hadden gemaakt en toen was het tijd voor relaxthee. Helemaal relaxed naar bed gegaan om er de volgende morgen weer vroeg uit te gaan want... het was 19 oktober!
Ik kan pagina's vullen over wat er die dag is gedaan en gezegd maar dat weet iedereen ondertussen wel. Het was een superfeest! Een ding baarde me wel wat zorgen; ik kwam erachter dat ik twee handtekeningen moest zetten, en ze moesten natuurlijk wel een beetje op elkaar lijken. Als het huwelijk ongeldig wordt verklaard kan dat dus aan Marian (die hetzelfde probleem had) of mij liggen.
Zaterdag was het weer tijd om m'n koffer in te pakken want zondag ging ik alweer terug. Vol goede moed had ik bedacht dat ik naar Dieka of Bill zou gaan, maarrr.. de vermoeidheid sloeg toen toch echt toe. Na een gezellig bezoekje van Aleid en Janjaap ben ik dan ook maar lekker naar bed gegaan.
Zondag om 11 uur heeft paps de Lexus aangeslingerd en zijn we dan maar weer naar Schiphol gegaan. Met 40 kilo bagage (vooral eten zoals pepernoten, stroopwafels en ook nog meloenthee voor Lysanne en Pjirkje) stapte ik het vliegtuig in voor een lange zit. Eenmaal in het vliegtuit naar Londen kwam ik een bekende tegen. Cindy Lap, zij regelt dingen voor de Grand Tour, ging ook naar Port Alfred. En ja hoor, we hadden dezelfde vluchten tot aan Johannesburg. Gelukkig kon ik daar uiteindelijk een vlucht eerder pakken waardoor ik met haar en Andreas (de cameraman, ze maken een promotiefilm voor de Grand Tour) in de auto naar Port Alfred kon.
Op de campus stond me nog een verrassing te wachten; Jeltine had al haar creativiteit in de strijd gegooit en had op elke kamerdeur in de Grand (waar we met z'n allen slapen) een papiertje op gehangen. De originele tekst daarop was 'Heuh wat een pret, Gerdien is weer in Port Alfred'. Na mijn creatieve uitspatting toen Wouter aankwam was dit ook wel een beetje te verwachten. Ik vond 'm leuk! Als beloning heeft Jeltine dan ook een zak chocoladepepernoten gekregen.
Nu gaat het dagelijkse campusleven weer z'n gangetje, er is maar een verschil, nu hebben we pepernoten.
Het was super om weer thuis te zijn, maar hier went het ook heel snel weer!
Tot over twee maandjes,
Gerdien
8 oktober - 'Kruger en Swaziland'
Vrijdag 28 september was het dan zover, Demitris, Froukje en ik gingen naar Jo'burg. Branwell (de ICT beheerder van school) zou ons om 5 uur 's ochtends naar Port Elizabeth brengen. Vijf uur was rijkelijk vroeg, want we hadden de African Time al ingecalculeerd. Maar het ongelooflijke gebeurde; Branwell was om 3 minuten voor 5 al op de campus om ons richting PE te rijden. De laatste (bank)zaken werden nog even geregeld en we konden vertrekken!
Op het vliegveld hebben we een ontbijtje genomen om vervolgens, zonder vertraging (jaja, het is mogelijk) om 8.10 uur de PE te verlaten. Jo'burg was in zicht, Juan (onze tour guide) gebeld en op naar Downtown Jo'burg. Dachten we, maar niets bleek minder waar (we werden de volgende ochten gewekt door vogeltjes). We gingen naar een heuse buitenwijk van Jo'burg. De backpackers waar we sliepen zag er gezellig uit, er was een playstation, biljarttafel en, niet onbelangrijk, een bar!
Juan stelde voor om een heuse authentieke braai te organiseren. Daar konden wij ons wel in vinden, het vlees werd gekocht, gebraaid en natuurlijk lekker opgegeten! Het was echt heerlijk! Vervolgens is Froukje naar bed verhuist en Demitris en ik naar de bar. Het was reuze gezellig hier. Ook hier hebben we weer wat van de Afrikaanse cultuur geleerd, over de Boereoorlog dit keer. De haat naar de Engelsen zit diep hier, dus we waren blij dat onze half-engelse vriendin Laura nog in Cape Town was. Ook hebben wij ze hier eventjes een beetje Nederlandse cultuur laten horen; ik had toevallig nog Mooi Wark op mijn mp3 staan. Bokkies kennen ze hier ook, dus het liedje 'Een bokkie of een geittie' vonden ze super. Na een gezellig avondje zijn we toch maar ons bed ingerold voor een powernap.
Zaterdagmorgen kwamen Laura, Pauline en Viki aan in Jo'burg, natuurlijk gingen wij drieen mee als ontvangstcommitee. De spullen werden gedropt bij de backpackers en vervolgens gingen we naar het Apartheidmuseum. We kregen een kaartje bij de ingang; de ene helft moest via de 'blankie' en de andere helft via de 'nie blankie' ingang. Het apartheidgevoel kwam er hierdoor al goed in. Het museum was echt gigantisch, er was heel veel informatie, helaas hadden we niet veel tijd en moesten we ook overal door heen crossen. We mochten hier helaas geen foto's maken, indrukkwekkend was het wel! Zelf vond ik de film die een algemeen beeld gaf over de apartheid het interessants, uiteraard ging het vooral over Nelson Mandela, net als het eind van het museum.
's Middags vertrokken we dan toch echt om 13.00 uur richting onze tweede verblijfplaats. Al snel waren twee linies in de auto uitgeschakeld (lees; in slaap gevallen), voor de duidelijkheid de achterste linie waren Froukje en Pauline, de middelste linie Demitris, Viki en ik de voorste linie werd bemand door Juan en Laura. Laura, Pauline, Viki, Froukje lagen dan ook al gauw voor pampus waardoor ik mijn gezelligheid met Demitris moest delen. Er zijn natuurlijk ergere dingen die me kunne overkomen, het was dan ook weer gezellig!
's Avonds kwamen we midden in de bushbush aan (even voor de Expeditie Robinson kenners (o.a. Britta) een heuse Bjorn kwam uit de bosjes om ons welkom te heten). We sliepen in tenten; even ter informatie; Bjorn had vlak daarvoor olifanten weg moeten jagen, ze liepen namelijk rondom de tenten. Besloten werd dat we wel met z'n allen in de pick-up konden voor een night drive. Midden door de Afrikaanse bushbush om beesten te spotten! We zagen olifanten naast de weg, krokodillen in het water en ook waterbokken. Echt super om een keer mee te maken! Een olifant vond het wat minder leuk en begon met zijn oren te flapperen. Dit was dan een reden om snel weg te rijden!
Na een nacht met vooral niet slapen was het de volgende ochten tijd voor een wandeling met de plaatselijke boswachter. Ook hier werden we gewaarschuwd; beesten in de bushbush zijn niet om op te rijden/te aaien of iets dergelijks. Het advies was; zo veel mogelijk bij elkaar te blijven en zo weinig mogelijk geluid te maken. Tijdens deze wandeltocht hebben we nijlpaarden, buffels en krokodillen gezien, maar vooral veel stront van verschillende beesten.
's Middags gingen we op een boot een stuk over de rivier varen. Het was echt heel gaaf, ook hier zagen we weer heel veel nijlpaarden, krokodillen, een waterhagedis, giraffen en een verdwaalde olifant. Het hoogtepunt was dit keer echter een slang! De slang had net gegeten, maar hij was bang voor ons. Dus de slang denkt; ik ga kotsen! Een soort van otter of iets dergelijks werd er met huid en haar, helemaal intact weer uitgekotst. Bah!
Daarna kwam er echter nog een hoogtepunt voor Demitris en mij. We moesten plassen. Wie aan de rand van Kruger staat moet ook in Kruger kunnen plassen. Wij gingen dus met veel gejoel en gegil onderweg om een mooie plasplek te vinden in de bush. Na wat treuzelen hebben we het er opgewaagd, ja hoor, Demitris en ik hebben officieel gewildplast in Kruger!
Daarna gingen we ook eten op de boot, gigantische en heerlijke T-bone steaks! 's Avonds hebben we nog even rugby gekeken in de bushbushkroeg om vervolgens weer in de tent te gaan liggen.
Maandag was de Krugerdag, het tentenkamp was aan de rand van Kruger, en maandag was het dan ook echt de tijd om het park in te gaan. Helaas had het veel geregend de afgelopen nachten waardoor de dieren niet bij bij de gebruikelijke waterbronnen stonden. Gelukkig hebben we nog genoeg andere dieren gezien zoals; olifanten, impala's, kamelons, kudu's, giraffes, zebra's, apen, zwijnen en nijlpaarden. Die zie je natuurlijk ook niet elke dag! Het was dan ook regelmatig stilstaan, kijken en vooral veel, heel veel foto's maken!
's Avonds hebben we gegeten bij een steakhouse, echt super lekker en supergrote stukken vlees zagen we hier voorbij komen. Daarna was iedereen weer moe, dus Demitris en ik gingen maar samen een biertje drinken.
Dinsdag vertrokken we van het kamp naar een andere backpackers in Hazyview. We zijn eerst bij een cheeta farm geweest, helaas zaten de beesten allemaal in kooien en mochten we ze niet aaien. Wel was het leuk om dan toch cheeta's te zien, hier waren ook leeuwen, tijgers en enge vogels.
Daarna zijn we naar het raam van God geweest. De vrije engelse vertaling hiervan is God's Window, helaas was het niet zulk mooi weer en was er dus niet zo veel te zien. Wel was er nog een schattig marktje waar we nog eventjes overheen zijn gelopen.
De volgende stop was in Pelgrim's Rest. Een authentiek dorpje met gebouwen die allemaal tot nationaal monument zijn uitgeroepen. Hier hebben we nog even een drankje gedaan in de plaatselijke kroeg, de barman zong oud hollandsche liederen en het -jawel- fries volkslied. Helaas konden wij niet checken of het klopte want er was niemand bij die hoog scoort op de schaal van Fries. Het filmpje dat ik heb gemaakt wordt nog aan Lysanne, Pjirkje en Anneke voorgelegd om te kijken of het echt fries was.
De backpackers was heel leuk, de eigenaresse was Nederlands, wat natuurlijk handig was. Nadat we een pizza hadden gegeten ging iedereen slapen. En jawel, Demitris en ik gingen nog maar eventjes kaarten en drinken samen met Juan. Ook hier was het weer gezellig.
Maar ook hier was het de volgende morgen weer vroeg dag. We zouden naar Swaziland gaan! We zijn naar Pigg's Peak geweest, een dorpje waar wat winkeltjes waren, maar vooral een mooi uitzicht. Toen zijn we doorgereden naar een kaarsenfabriek, hier hebben we wat rondgekeken en vervolgens zijn we weer doorgereden naar een glasfabriek. Dit waren de twee attracties van Swaziland, dus daar hadden we maar 1 dag voor nodig. De backpackers leek op het eerste gezicht prima, later kwamen we erachter dat er beestjes in ons bed zaten. Demitris en ik hebben ons prima vermaakt aan de rand van het zwembad en in de hangmat.
Later op de avond gingen we naar een restaurant waar we een buffet kregen voorgeschoteld. Ook hier was het weer heel erg lekker! Hier waren heel veel Nederlanders, dat was dan weer een beetje minder. De ANWB broek, met ritsen op diverse plekken, was hier dan ook in veelvoud te bewonderen. Na het eten gingen we naar een ander stuk van het open bushbush restaurant om Swazi's te zien dansen. Het was een kunstje dat ze vaak deden, dat was overduidelijk te zien. Demitris en Laura hebben ook nog een show weggegeven; Harry Potter moest geimiteerd worden. Helaas hadden wij niet zo'n goede camera als Toos (met de ANWB broek), onze foto's waren heel donker.
Helaas is het Demitris niet gelukt om met een heuse E-En-Wie-Dubbeljoe-Bie broek op de foto te komen. Toen zijn we maar weer aan de cocktail gegaan om dit leed wat te verzachten. 's Avonds hebben we maar weer een potje gekaart voordat we -tussen de beestjes- in bed kropen.
Donderdag zijn we richting St. Lucia gereden. Wederom een hele dag in de auto met veel verschillende landschappen en super uitzichten. Die dag hebben we verder weinig gedaan, vooral relaxen in ons private house. Ook hadden we een wasmachine!!! Eindelijk ruiken m'n kleren niet meer naar Afrikaanse vrouwtjes!
's Avonds hebben we diverse drankspelletjes gedaan, wat dan ook goed te merken was. Juan leerde ons een spel met een boek, omdat Harry Potter te zwaar was gingen we over op de Lonely planet. Demitris en ik zijn een stuk wijzer geworden over onze toekomst. En ja, het ziet er zeer rooskleurig uit voor mij. Demitris kan het wel vergeten, verkeerde opleiding, geen liefde van z'n leven en nog meer ellende. Een nachtje slapen bied wat troost tegen deze bittere ellende.
Zaterdag gingen we meeten met Victor en Marieke, leuk om alle vakantie verhalen alvast uit te wisselen! Daarna zijn we naar het strand, Cape Vidal, gegaan. Uit de evaluatie van de vakantie bleek wel dat we lichtelijk teleurgesteld waren; we hadden alleen de olifanten en buffels gezien van de Big Five en die leeuw, tja die zat in een kooi. Lichtelijk teleurgesteld gingen we terug richting St. Lucia.
Gelukkig hadden we onze joker op de achterste linie ingezet, alias Pauline. Wat gebeurde er namelijk; er was nix te doen in de auto, muziekje, beetje van je af kijken, beetje ouwehoeren. Viki, Froukje en Laura waren aan het slapen, (verrassend?? Nou nee, Viki heeft Kruger niet eens gezien denken wij) horen we ineens een noodkreet vanaf de achterste linie. 'RHINOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO!!!!!!!!!'. Jaja, dan toch, Pauline zag een heuse neushoorn!! Mama met kind welteverstaan! Dat was echt een leuke afsluiter van St. Lucia!
Verrassend genoeg waren Demitris en ik vrijdagavond weer met z'n tweeen over, en met een fles Sambuca. Na zes keer verloren te hebben met het spelletje idioten werd het tijd voor kaartje blazen. Gelukkig had Demitris daar geen talent voor. Ruim aangeschoten gingen Demitris en ik nog eventjes duo koprollen, voorwaarts en achterwaarts! Dit was dan ook weer het einde van een dag in St. Lucia.
Zaterdag zijn we naar Durban vertrokken, in de vroege ochtend zijn we eerst naar een Zulu dorp geweest. We hadden een rondleiding van 45 minuten, uiteindelijk werd dit 1 uur en een kwartier. We hebben ook Zulu kleren aangehad, (wij mochten er gelukkig wel onze eigen kleding onder laten) en echt ge-Zulu-danst.
Daarna werd er geshopt bij Gateway, de grootste shopping mall van Durban (of van Zuid-Afrika, dat zei Juan, maar hij zei ook dat in Jo'burg 28 miljoen mensen wonen terwijl dat er volgens de lonely planet maar 3 miljoen ofzo zijn, kortom; Juan is niet te vertrouwen).
Die avond was het tijd om op stap te gaan in Durban! Wat een feest, helemaal uitgedost gingen we naar Eighty (of hoe die tent ook heet). Daar aangekomen zagen we alleen maar witte mensen, op zich wel verrassend voor een stad als Durban. In deze club geld het motto; hoe hoger je hakken, hoe minder kleding en hoe extremer je kapsel hoe meer aandacht je krijgt. Gelukkig zijn wij geen muurbloempjes, want anders waren we door niemand gezien. Laura scoorde echter wel een bonuspunt; haar hakken waren vergelijkbaar met die van anderen in deze tent.
Ook zagen Laura en ik het rugby stadion, vele mensen dromden hier samen voor de spanndende wedstrijd van zondag, Zuid-Afrika tegen Fiji. Achteraf denk ik dat de cocktails toegeslagen hebben want de world cup rugby wedstrijden vinden in Frankrijk plaats. Toen was het dus ook tijd om weer terug te gaan naar ons hotelletje. Viki en ik konden heel hoog springen op ons bed. Demitris ook, totdat Demitris op ons bed sprong. Viki en ik hebben heerlijk tegen elkaar aangelegen -we hadden geen keus, we rolden naar elkaar toe- omdat Demitris een plank doormidden had gesprongen. Demitris, de enige 'man' in het gezelschap bood natuurlijk niet aan om even van bed te ruilen. Bedankt, Demitris!
Zondag vertrokken we richting het vliegveld om onze vlucht van 13.50 uur te nemen. Wederom hadden we geen vertraging of andere narigheid! In PE moesten we van drie tot vijf uur wachten op vervoer, dus het was wel weer tijd voor een lunch. Ik had een heerlijke salade met zalm besteld. Iedereen kreeg netjes z'n eten, behalve Gerdien. Na een kwartier kwam de serveerster eventjes melden dat de zalm op was. Dan maar een cajun kip broodje. Na nog twintig minuutjes had ik nog geen eten. Toen ben ik met m'n meest boze gezicht naar de serveerster. Het kwam er net aan, met patat (!) in plaats van salade. Dus ik nog bozer; ik hoef dat stomme eten van jullie niet meer, flikker maar lekker op, de rekening en we gaan! Grr! Toen vroeg ze hoe ze het op konden lossen, dus ik kwam met het geniale voorstel om de drankjes voor nix te doen. Komt na nog een kwartier eindelijk de rekening met alleen de drankjes erop. De andere vijf waren bijna bang van mij geworden. Uiteindelijk alleen de drankjes betaald, dus iedereen was voor 1 euro volgelunched. Behalve ik natuurlijk, maar ondertussen had ik de bus met pringles wel in m'n tas gevonden. Ook lekker.
Daarna werd het tijd om de rugbywedstrijd tegen Fiji te kijken, uiteraard heeft Zuid-Afrika gewonnen! Het was echt superleuk! Uiteindelijk vertrokken we om kwart over zes vanaf PE airport naar Port Alfred, met 15 mensen, 15 koffers (of zelfs meer) zonder aanhanger in een soort Rietmanbusje. Daar wordt je of boos om, of je kunt er heel hard om lachen, dus dat hebben we uiteindelijk maar gedaan. Om half 9 waren we weer terug op de campus met, lekker cliche, veel ervaringen wijzer en een smak geld armer.
27 september - 'Duiken en vakantie'
Vorige week woensdag zijn we uiteraard weer naar de Snorts geweest met een hele grote groep. Omdat ik dat weekend niet kon gaan, omdat ik moest duiken, moesten we de schade alvast inhalen. Het was dan ook een latertje, maar wel reuze gezellig!
Zaterdag en zondag ging ik dus samen met Froukje, Sanne, Jeltine, Laura en Anneke het zwembad in om te duiken. Eerst moesten de wetsuits gepast worden. Wat verschrikkelijk om je in zo'n pak te wurmen! Daarna gingen we naar het zwembad om een zwemtest te doen. We moesten eerst 200m zwemmen en daarna 15 meter onder water zwemmen. Natuurlijk ging dit allemaal prima. Maar, daarna moest het pak toch echt weer aan! Na veel geworstel en gedoe hadden we het pak dan toch aan, er kon gesnorkeld worden! Dit was gelukkig allemaal goed te doen. Na gesnorkeld te hebben kon het echte werk beginnen. Met een zuurstoffles op je rug, een gewichtsband om het water in. Wederom een hele operatie, we moesten allerlei oefeningen onder water doen, bijvoorbeeld de regulator (het mondstuk) uit je mond en dan weer terugvinden en je masker afdoen en weer opzetten.
De volgende dag zouden we eerst naar de haven om te snorkelen. We gingen weer naar het adventure center om onze spullen op te halen. In de haven was het water verschrikkelijk troebel dus ik zag er niet veel van. Dat was wel jammer, maar het was wel leuk om een keer te doen natuurlijk.
Nadat we in de haven hadden gesnorkeld gingen we weer naar het zwembad. We deden weer allerlei oefeningen, vooral veel herhalingen van zaterdag. Het ging allemaal weer aardig goed en volgens onze duikinstructeur zijn we er klaar voor om in de zee te duiken! Dus nu gaan we een papier inleveren met wanneer we kunnen duiken, dan bellen ze ons wanneer de omstandigheden goed genoeg zijn. Ik heb er zin in!
Maandag hadden we nog een dagje vrij want het was weer is een public holiday. Het was nationale erfenis/cultuurgoed dag. Op deze dag staan ze hier stil bij de 11 verschillende talen en de 11 verschillende culturen die daarbij horen. Voor ons was het vooral een lekker dagje vrij. Al hebben we wel veel geoefend voor onze presentatie, want die was op dinsdag al!
Dinsdag morgen hadden we dus onze presentatie. Ik presenteerde samen met Sanne, omdat wij onze projecten allemaal samen doen. Gelukkig ging het bij ons allemaal redelijk goed, nu maar afwachten tot we onze cijfers krijgen!
Evelien en Jeltine zouden dinsdagmorgen naar PE gaan om Wouter, Jeltine's vriend op te halen. Je kunt natuurlijk niet in Afrika komen zonder vertraging, dus Wouter zou pas later komen. 's Middags was ik vrij, dus ik zou ook mee als geestelijke ondersteuning. Natuurlijk werd het weer een vlucht later. Toen zijn Evelien, Jeltine en ik toch maar weggegaan, konden we eerst nog eventjes lekker shoppen bij de Boardwalk. Nu moet ik natuurlijk allemaal cadeautjes kopen voor thuis, want dan kunnen die over drie weken mooi mee.
Gisteren heb ik ook een Zuid-Afrikaanse vlag gekocht en daar heb ik iedereen wat op laten schrijven. Hij wordt echt heel leuk!! Het uitgaan was gisteren wat minder leuk, er was een ouwe dronken kerel die ruzie zocht. Hij kwam tot drie keer toe naar onze groep toe om ruzie te zoeken. Toen we weer terug op de campus waren hebben we lekker gepicknickt op het gras, wat natuurlijk wel weer erg gezellig was.
Morgenvroeg om 5 uur vertrekken we naar PE om vanaf daar naar Johannesburg te vliegen. Komende week gaan we richting Kruger en Swaziland! Ik heb er superveel zin in! We vliegen zondag vanaf Durban terug naar PE. Daar staan als het goed is twee auto's klaar om ons op te halen.
Tot over 3 weken!!!
20 september - 'Schnitzeljacht en bootraces'
Vorige week woensdag hadden de mensen van Lodge management een zogenaamde schnitzeljacht opgezet. Natuurlijk niet helemaal vrijwillig, ze krijgen hier punten voor. We moesten om vier uur verzamelen voor de eetzaal en daar werden we in groepjes gedeeld. Mijn supergroep bestond uit Demitris, Viki, Leon, Leonie en mijzelf natuurlijk. Op onze eerste schnitzel (van papier) stond een rekensom. We kwamen eracher dat we naar Zest moesten. Dus die bult over rennen, want we wilden natuurlijk wel winnen! We hadden al een flinke achterstand, want wij moesten eerst die som uitrekenen! Gelukkig gooide Viki haar charmes in de strijd en wij hadden een lift, met z'n allen in het bakkie en voor de deur van Zest afgezet worden. Ideaal!! Toen we daar kwamen was er geen hint. Wij dachten al dat er iets niet klopte maar we waren gewoon veel te snel. Annemieke en Lorinde kwamen er gelukkig direct aan om onze volgende schnitzel te geven. We moesten naar de Boardwalk, een restaurant. Toen we daar naar toe renden kwamen de andere groepen net aan, die hadden wel gelopen. Van de Boardwalk moesten we naar de autoverhuur, en tot slot naar een galerie. Daar kregen we te horen dat we zo snel mogelijk naar school moesten, dus Viki gooide wederom haar charmes in de strijd en dit keer werden we ook weer direct meegenomen door een man die vaak met ons samen spint. Wat een geluk!
De opdracht was om een liedje te zingen op school, dus wij hadden snel een liedje bedacht en al zingend kwamen we eraan, uiteraard als eerste! We moesten ook een sudoku maken en die hadden we uiteraard ook goed.
's Avonds gingen we naar een bushrestaurant tien minuten van Port Alfred af. Het was echt super mooi daar. Er was ook heerlijk eten, eindelijk weer lekkere aardappels! Daarna heb ik nog een paar drankjes gedronken voordat ik naar huis werd gebracht. Een superleuke dag dus!
Dit weekend was er een botenrace, roeiboten van verschillende universiteiten gingen de strijd met elkaar aan. Gelukkig konden wij kaartjes bemachtigen voor de Snorts; 30 rand voor twee dagen. Het was echt net carnaval, mensen met overals en helemaal onder geschilderd, iedereen ging helemaal los. Ik was vorige week best veel met school bezig geweest en ik ben dan ook op tijd naar huis gegaan omdat ik echt heel moe was.
Zaterdagmiddag was de finale van de botenrace. Wij hebben uiteraard ook even gekeken bij dit festijn maar persoonlijk vond ik het een beetje tegenvallen. Iedereen was om 3 uur 's middags al helemaal lam. Dus toen we 's avonds weer naar de Snorts waren was iedereen nog steeds lam en er hing ook een heel agressieve sfeer, diverse knokpartijtjes die avond. We waren er al om half negen, het zou super druk worden. Bij binnenkomst bleek dat wij VIPgasten waren en we mochten dan ook gratis Miller bier drinken. De slogan 'wat moet dat moet' hebben we er maar ingegooid, bovendien valt gratis bier natuurlijk niet te weigeren. De favoriete slogan van Jeltine was trouwens 'bier en piemels', als je er om half negen al bent is het een hele lange avond! Dus toen ben ik ook maar weer lekker suf om 12 uur naar huis gegaan.
Zondag ben ik maar weer eens lekker naar het strand geweest, omdat het steeds mooier weer wordt, en het is natuurlijk zo'n beetje lente, is het echt steeds beter te doen op het strand, de weer van Nederland mis ik dan ook helemaal niet!
Aankomend weekend ga ik het zwembad en de haven in om te duiken, ik ben benieuwd hoe dat gaat!
Liefs,
Gerdien
11 september - 'Schoolprojecten'
Dit keer eindelijk informatie over mijn projecten want dat is waar we voornamelijk mee bezig zijn geweest deze week. Ik doe de projecten samen met Sanne, en in totaal hebben we nu 4 bedrijfjes waar we proberen te helpen.
Het eerste bedrijfje is van Busie Matthews, dit is een zeer ondernemende vrouw in Nemato (de 'black township' van Port Alfred). Ze heeft een catering serice en een Spazashop, een klein supermarktje. Wij assisteren haar met het maken van een business plan, met behulp van een business plan kan ze geld lenen bij de bank. Daarnaast heeft ze helemaal niets op papier, dus wij hebben een administratieplan opgezet waardoor ze overzicht krijgt in haar financiele situatie. Dat is het gekke hier, alles wat mensen verdienen gaat ook gelijk weer op. Dit wordt niet in het bedrijf gestoken om het bedrijf te verbeteren, de meeste ondernemers vinden het wel prima zoals het is. Het is erg leuk om bij haar te helpen want ze is best slim en ze wil alles doen, ook komt ze afspraken na, wat hier behoorlijk bijzonder is.
Het tweede bedrijfje is een beetje vreemd op ons afgekomen; Brothers Driving School. Siya (de chauffeur van school) en Branwell (de ICT regelaar op school) willen een rijschool beginnen. Zij hebben een business plan gemaakt, dit gaan we veranderen omdat er heel wat verschillende informatie in stond. In de ene alinea staat dat ze een commerciële cursus aanbieden maar in de andere alinea staat weer van niet. Daarna gaan we hun helpen met het opzetten van prijzen. Het is heel normaal om dezelfde prijs als iemand anders te vragen zonder een kostprijs te berekenen. Zoals bij het bedrijf van Lysanne en Demitris; muffins kosten 99 cent om te maken en ze verkopen ze voor 1 rand. Ze snappen niet dat dat echt niet handig is! Dus ook bij de Driving School hebben we genoeg te doen. Het is wel lekker makkelijk dat we hun regelmatig spreken, ook met deze twee kunnen we goede afspraken maken.
Het derde bedrijfje is The Bead Box, een kralenwinkel in de Mall van Port Alfred. We moeten namelijk ook één 'established company' in ons assortiment hebben. We maken flyers, folders en nieuwsbrieven voor dit bedrijfje. Maar ze verdienen goed aan mensen van EISS want ze hebben echt super leuke sieraden en hebbedingetjes. Hier is het vooral altijd erg gezellig, Jane, de bazin, houdt van kletsen en verteld dan ook van alles over het bedrijf. Hier gaan we meestal op woensdag naar toe.
We hadden nog een bedrijfje in de Township, het Nemato Craft Centre. Dit is een bedrijfje waar gehandicapte mensen een soort handenarbeid uitoefenen, vooral met kralen, leer en kleding zijn ze erg druk. Ze krijgen 30 Rand, dus ongeveer 3 euro per dag uitbetaalt, dit is niet veel maar ze doen dan ook helemaal niets! Omdat de manager van dit bedrijfje, die trouwens niet gehandicapt is, op drie van de vijf afspraken niet op is komen dagen zijn we gestopt. Heel jammer, want het was op zich echt een leuk bedrijf.
Hier voor in de plaats hebben we weer een ander bedrijfje gekregen in Bathurst. Een dorpje 15 kilometer verderop is ook een Craft Centre, ook weer voor gehandicapten. We zijn hier pas één keer geweest dus wat we precies moeten doen is nog wat onduidelijk. Waarschijnlijk lesgeven in marketing en motivatie, want deze gehandicapten krijgen les in allerlei dingen, ook bijvoorbeeld wiskunde. Een heel goed initiatief! De project manager is wat raar, dus we weten nog niet precies hoe het bedrijf nou werkelijk in elkaar zit. Hier gaan we ook woensdag weer naar toe.
Dit zijn eigenlijk wel de projecten die wij samen doen. Hier moeten we natuurlijk ook rapporten over schrijven, dus dat is waar we tussendoor mee bezig zijn. Het is erg leuk maar ook erg lastig om met mensen afspraken te maken… Ik ben benieuwd of het een verschil maakt!
Groetjes,
Gerdien
8 september - 'Kaapstad wordt Kruger'
Omdat vorig weekend, Hogsback, zo super gezelig was, heb ik besloten om mijn plannen naar Kaapstad te veranderen in Kruger. Ik ga met Demitris, Viki, Pauline, Laura en Froukje 7 dagen op pad in de bush bush van Kruger National Park. Op vrijdag 28 september vlieg ik met Demitris en Froukje naar Jo'burg, de andere drie vliegen vanaf Kaapstad omdat vanuit school daar hotels gaan bekijken.
Het hele schema is al voor ons samengesteld, dus we zien alle mooie plaatsen van Kruger onder begeleiding van een gids. Helemaal super dus!
Het enige nadeel van niet naar Kaapstad gaan is dat ik nu dus echt niet naar Kaapstad ga. Dat kan natuurlijk niet dus… m'n ticket gaat overgeboekt worden naar een latere datum. Ik ga met Pauline, Viki en Demitris kerst vieren in Durban! Daarnaa gaat Viki met haar moeder rondreizen en ik ga met de anderen naar… Kaapstad. Dan kom ik dus toch nog in Kaapstad, en daar gaan we oud en nieuw vieren. In het kort zijn dat de plannen tot nu toe. Maar hier kan alles elke week weer veranderen…
Dat was eigenlijk het meest spannende nieuws van deze week. Verder zijn we weer bezig geweest met onze projecten. Op zich lopen ze allemaal lekker op de gebruikelijke Afrikaanse hobbels en bobbels na. Ik zal de projecten een andere keer wat uitgebreider uitleggen.
Vanmorgen, zaterdag, ben ik met Jeltine naar de Spa & Health geweest. We hebben een rug, schouders en nek massage gehad. Dat was een goed begin van de dag. Helaas waren ze na een half uurtje klaar. Maar, daarna moest de jacuzzi getest worden. Ook weer erg lekker!
Verder is er vandaag niet veel activiteit op de campus, 8 mensen zijn hun eerste duikles in het zwembad aan het volgen en morgen komt de Wildlife groep terug van hun trip door de Kalahari woestijn. Ben natuurlijk erg benieuwd hoe hun het hebben gehad daar!
Het is een wat kort verhaaltje, maar in vergelijking met vorige week is er ook niet zo veel gebeurd. Volgend weekend ga ik zelf de duikcursus in het zwembad voortzetten, dat wordt spannend!
Groetjes,
Gerdien
2 september - 'Hogsback'
Afgelopen donderdag begon de dag slecht. Sanne en ik gingen samen ontbijten, toen we terug kwamen was Sanne's vest, die voor het raam hing, weg. Niet zo mooi dus. Maar we konden er wel om lachen, het was natuurlijk ook niet zo handig om het raam op een kiertje te houden. Een stuk minder grappig werd het toen bleek dat Sanne's tas ook weg was, die is via het raam met een stok naar buiten gehengeld.
's Ochtends om tien uur stonden er dus 5 politiemannen in onze kamer. Sanne's tas is wel terug gevonden, helaas zonder inhoud. De mensen van de politie waren erg aardig en behulpzaam, net als iedereen op de campus. Dat was dus echt een rotdag! Vervolgens is er een geiser stuk gegaan die hier op het zolder van The Grand (waar we allemaal slapen). Bij onder andere Jeltine kwam het water via de muren naar beneden. Echt een verschrikkelijk gezicht, en een lucht van water op hout is echt niet lekker in je kamer! Hier hadden Sanne en ik gelukkig geen last van, want het was in de andere kant van het gebouw.
Dit weekend ben ik met Demitris, Viki, Pauline en Jeltine naar Hogsback geweest. Vrijdagmiddag om half twee zouden we weg gaan, maar na wat vertraging gingen we dan toch om half drie richting Hogsback. Na twee en een half uur rijden kwamen we op een zandweg vol met gaten, hobbels en bobbels; de maind road van Hogsback.
Hogsback ligt midden in de bergen en via een zandweg kwamen we aan in dit kleine plaatsje. Wij hadden een hostel geboekt, we hadden een super schattig huisje met twee aparte kamers. Na ons geïnstalleerd te hebben zijn we uit eten geweest en vervolgens hebben we in de bar van het hostel een drankje gedaan. Het was echt reuze gezellig hier, we hebben heel wat shotjes naar binnen gewerkt! De barmannen maakten van alles, meestal nog lekker ook!
Zaterdag zijn we eerst naar een kleine waterval gegaan; de '39 steps'. Daarna zijn we met de auto naar de 'Madonna and Child Waterfalls' gegaan. We moesten nog een heel stuk lopen maar eenmaal bij de waterval was dat echt helemaal de moeite waard! We hebben daar heerlijk gezeten in de zon!
Daarna zijn we nog naar een Craft centre geweest, dit viel echt wat tegen. De slotactiviteit was een soort 'Stonehenge'. We hadden hier ook weer een super uitzicht!
Toen zijn we nog even naar 'the Edge' gereden. Hier zouden we eerst slapen maar het was helaas vol. Hier was ook een speciaal viewpoint. We konden hier ook weer lekker in de zon zitten, boven op een gigantische rots. Hier wil je echt niet vanaf vallen!
's Avonds werd het weer tijd voor een etentje, dit keer pizza. De baas van het hostel bracht ons overal naar toe 's avonds, en na een telefoontje stond hij met vijf minuten weer voor de deur, echt ideaal! Ook dit keer werd het weer tijd voor een drankje, en dit keer liep het ook weer wat uit de hand! Maar het was wel weer reuze gezellig!
Zondag zouden we een wandelingetje doen naar 'the Big Tree'. Na ongeveer drie kwartier kwamen we bij de boom aan. Dit was een beetje een tegenvaller want zo bijzonder was deze boom nou ook weer niet! Na deze geweldige boom gingen we verder. Een rondje lopen was makkelijk, volgens de kaart. Voor ons dus niet, het ging echt helemaal mis, waardoor we uiteindelijk letterlijk op onze handen en voeten, via lianen (als een echte Tarzan en vier Jane's) omhoog gekropen. Als echt hikers hadden drie van ons ook teenslippers aan. Echt een daverend succes was het dus niet, maar achteraf is het wel heel erg grappig.
Na een lunch moesten we toch echt de schade bij ons hostel op gaan vragen. We moesten voor 2 overnachtingen, 2 ontbijtjes en 2 avonden stevig borrelen R360 betalen, dus ongeveer €36. Hier moeten we echt nog een keer naar toe! Het was echt een hilarisch weekend waarin ik echt de grootste lol heb gehad! Het was super!!!
Groetjes,
Gerdien
29 augustus - 'Port Elizabeth'
Vorige week donderdag, de 23e was Annemieke jarig en dat moest natuurlijk gevierd worden. 's Woensdag zijn we naar de Snorts gegaan, (Leonie was woensdags jarig) en om 12 uur hebben we natuurlijk voor Annemieke gezongen. Toen we naar huis wilden regende het, we mochten met iemand meerijden. Wat een geluk! Minder grappig werd het toen bleek dat we met ongeveer 15 mensen in een 'bakkie'(pick-up) moesten. 'Everybody to the front!!!!' werd elke keer keihard geschreeuwd als we een bult op moesten. Ook een hele belevenis, wel ontzettend lachen natuurlijk!
Om dit te vieren gingen we donderdag lunchen, met Hannah, Lorinde, Sanne, ikzelf en natuurlijk Annemieke. Anneke zou ook mee, maar die was kwijt. Later is ze gelukkig weer gewoon in de bieb gevonden. Het was weer erg gezellig en lekker bij Zest! Het regende helaas pijpenstelen maar gelukkig is er één tafeltje dat onder een afdakje staat, zodat we lekker droog konden zitten.
De verjaardag moest wel heel uitgebreid gevierd worden want 's avonds gingen we uiteten naar Butlers. Het was echt heerlijk en gezellig. De mensen van Butlers gingen voor Annemieke zingen, de tafel was versierd en ze kreeg en super lekkere taart. Deze heeft ze maar mee naar huis genomen, het was echt te veel!
Donderdag gingen we onze duiktoets opnieuw doen, ik was één van de losers die hem niet gehaald had. Dit keer was het een eitje, we hebben hem ruimschoots gehaald. Moet er wel bij zeggen dat het precies dezelfde toets was als de eerste keer.
Vrijdagmiddag zijn Anneke, Sanne, Annemieke, Jeltine en ik met een missie naar Port Elizabeth vertrokken. Nadat we verscheidene hoeken van PE hadden gezien waar we niet moesten zijn, zijn we toch bij 'onze' backpackers beland. Na onze spullen gedropt te hebben zijn we naar the Boardwalk gegaan. Een soort Disneyland, het zag er echt supergaaf uit. Er zijn verschillende restaurants, winkels, een casino en een spelletjeshal.
Na het shoppen zijn we bij een Grieks restaurant beland. Weer echt super lekker! Dat moest natuurlijk weer gevierd worden, dit keer niet met taart maar met een cocktail. Daarna wou Jeltine per se ballen gooien in de gokhal dus dit was de avondactiviteit voor ons.
Zaterdag zijn we naar Greenacres gegaan, het shoppingparadijs in PE. Na een ontbijtje in deze shoppingmall zijn we op zoek gegaan naar kleding voor de bruiloft, en natuurlijk nog voor veel meer dingen. De eerste winkels gaven niet echt veel hoop, schoenenwinkels met alleen maar hakschoenen….
Bij Truthworts (of zoiets) aangekomen was er weer hoop. Mijn personal assistants hebben hun werk prima gedaan! Na twee uur in die winkel te zijn geweest (hij was groot!), hebben we afgerekend en de jacht op bijpassende schoenen kon beginnen!
Uiteindelijk ben ik helemaal geslaagd en ben ik van top tot teen aangekleed voor de bruiloft, gelukkig maar! CreaThea Annemieke gaat nog en ketting voor me maken die er bij past, echt heel lief!
Toen we weer terug waren in Port Alfred vonden we het wel weer eens tijd om uit eten te gaan. Dit keer bij de Boardwalk, ook weer erg lekker natuurlijk! Daarna zijn we nog weer eventjes naar de Snorts gegaan, ook dit keer weer erg leuk!
Maandag zijn Sanne, Jeltine, Anneke en ik weer naar de vuilnisbelt geweest voor een nieuwe uitdeelactie. Dit keer moesten we ook kleren uitdelen. Het was een chaos!! Ik had zelf het idee dat de mensen dit keer veel minder dankbaar waren. Ze waren het vaak niet eens over de kleren die ze kregen. Echt heel apart! Ook ging ik een foto van een kindje maken. De moeder wilde ook een foto van mij maken, met een super nieuw mobieltje! Ik twijfel dan ook een beetje hoe arm sommige mensen echt zijn! Maar verder blijft het super om te doen!
Sanne en ik zijn nu steeds drukker met onze opdrachten, die op zich prima te doen zijn. Nu zijn we twee business plannen aan het maken, dit vergt erg veel tijd! Ook zijn we een administratieplan aan het opzetten en boekhoudlessen aan het voorbereiden. Genoeg dingen te doen dus!
Dit weekend ga ik met Paulien, Demitris, Viki en Jeltine naar Hogsback. Dit schijnt een super mooi gebied te zijn op een paar uur rijden van Port Alfred. Ook schijnen ze hier varkens en kudu´s van klei te maken. Dit willen wij ook!!!
Jullie lezen wel weer wat er daadwerkelijk van terecht komt!
Groetjes,
Gerdien
22 augustus - 'Eten op de vuilnisbelt en schooldingen'
Afgelopen week hebben we in vergelijking met andere weken niet veel bijzonders gedaan. Wat ik de vorige keer nog vergeten was te vertellen is wel interessant, vorige week maandag zijn Jeltine, Sanne en ik mee geweest om eten uit te delen op de 'dump' (vuilinisbelt). Eerst werden naar de stad gebracht door school. Daar waren ze allemaal eten aan het inpakken en een soepje aan het brouwen. Daar konden we niet mee helpen, na een half uurtje gewacht te hebben konden we wel helpen. Er stonden ongeveer 20 mensen buiten in een rij, wij mochten ze brood en een stuk kip geven. Na dat we dat gedaan hadden gingen we met alle mensen van het Harris House in een grote kring staan en hand in hand bidden voor de mensen die het minder hebben dan wij. Dat was wel heel bijzonder om zo samen met alle mensen daar te doen.
Toen gingen we met een gewoon autootje en een pick up naar de dump toe. Allemaal mensen stonden ons al op te wachten. Volgens Chirs (met hem reden wij mee) waren dit er maar weinig. De mensen bleven maar komen, op het laatst zo'n 130 mensen dachten we. Ze gingen allemaal keurig in rijen staan, 2 rijen met vrouwen, 1 met vrouwen en kinderen, 1 met mannen en 1 met kinderen. Toen ging iemand die met ons mee was (ik weet zijn naam even niet meer) een toespraakje houden in het Xhosa. Ik stond naast hem en hij zei toen ineens 'ik heb gezegd dat jullie nieuw zijn, stel jezelf maar voor aan de groep'. Daar sta je dan, voor al die mensen als rijke Nederlander. Een heel apart gevoel. Ik dacht ik ga ze maar begroeten in het Xhosa, dus ik zei 'Molweni' (hallo allemaal), toen riepen ze echt met z'n allen 'Mollo' (hallo) terug. Alweer een heel apart gevoel. Toen heb ik mijn naam gezegd en dat ik uit Nederland kom, en dat ik het super vind om bij hun te zijn. Daarna gingen echt al die mensen keihard klappen en riepen ze naar ons allemaal 'God bless you' en 'Thank you'. Alweer heel leuk!
Daarna werd er een stuk uit de bijbel voorgelezen en gingen we eten uitdelen. Alle mensen zijn zo dankbaar! Dit is dus zeker iets om nog eens te doen.
Nu weer terug waarvoor we hier zijn; school. Ik werk samen met Sanne en we hebben 3 bedrijfjes uitgekozen die we gaan helpen. De eerste is Busie's Catering and Services. Een heel leuk bedrijfje van een vrouw die Busie heet. Afspraken maken is wat lastig, gisteren gingen waren we er, en toen bleek dat ze in Kaapstad zit. Dat had ze niet doorgebeld; afspraken afzeggen is hier niet nodig en afspraken maken zit er ook niet echt in. Behoorlijk lastig voor ons! Het is trouwens de bedoeling dat we een business plan maken voor haar en een administratie opzetten. (Ze heeft niets op papier staan...)
Ons tweede bedrijfje is het NeMaTo (afkorting van Nelson Mandela Town) Craft Centre. Hier werken gehandicapten aan allerlei dingen; ze maken poppen, kleding, sieraden, tassen en zelfs schoenen. Echt van alles wat! Ook een heel leuk bedrijfje, maar ook hier gaat het afspraken maken lastig. Hier gaan we proberen om meerdere verkooppunten te vinden, bijvoorbeeld in de stad. Ook wil ze geregistreerd worden, daar proberen we haar ook mee te helpen.
Het derde bedrijf is in de stad, dat is de Bead Box. Een kralen winkel. Een super bedrijfje waar het super gezellig is en waar we veel kunnen leren. Ze zijn nog maar net open, en in oktober is de officiele opening, waar Sanne en ik bij gaan helpen. De opening is in elk geval niet tussen 16 en 22 oktober, dat hebben we natuurlijk al gecheckt!
Vrijdag hadden we nog een les in community development, het was mooi weer, dus de les vond plaats aan de picknicktafel buiten. Dit soort dingen gebeurd hier regelmatig, erg grappig! We hebben ook altijd PGO in de dining room.
Vrijdagavond zijn we uitgeweest, eerst hebben we met een paar mensen wat gedronken, daarna zijn we naar de Snorts gegaan. Jeltine en ik gingen in ons enthousiasme aan de roze cocktails, erg lekker! Wij dachten ook dat dit niet helemaal goed zou aflopen, omdat cocktails over het algemeen niet erg goed voor je zijn... Na de derde kwamen we er achter dat ie alcohol vrij was. Oeps!
Zaterdag en zondag zijn we lekker naar het strand geweest met het mooie weer. Verder hebben we in het weekend niet veel bijzonders gedaan...
Leuk laatste detail; maandag is er een haai (jaja, een echte..) gespot hier. Een visser had hem aan z'n hengeltje hangen. Ze hebben hem weer vrijgelaten, en vervolgens ging hier een surfer rustig met z'n plankje naar de overkant, waar dus vlak daarvoor die haai had was gevangen, en weer vrijgelaten! Dat wist hij vast niet. Op de site van Patrick staan hier foto's van!
Dit weekend gaan we naar Port Elizabeth om te shoppen; ik hoop dat ik ook leuke kleren vind voor de bruiloft van Hanneke & Hens.
Groetjes,
Gerdien
13 augustus - Jeffrey's Bay
Donderdag zijn we om half tien vertrokken naar Jeffrey's Bay, met Annelies, Sanne, Kiki, Jeltine en ik. We waren overal op voorbereid, er werd ons namelijk verteld dat we ongeveer 4 á 5 uur onderweg zouden zijn. Toen we op de kaart keken leek dit ons echter al sterk, zo ver kon het niet zijn. En het viel inderdaad mee, om 12 uur waren we er al! Maar 2,5 uur dus! We hadden de goedkoopste auto gehuurd, een chico, iedereen van de campus rijdt in deze autootjes rond! Onderweg zijn we nog een omleiding tegen gekomen, wonderbaarlijk genoeg stond goed aangegeven waar we heen moesten, voornamelijk donkere mensen met vlaggen deden dit… En dat op een public holiday, het was donderdag namelijk nationale vrouwendag, daarom waren we vrij. Toen we aankwamen zijn we eerst maar naar ons 'paleisje' gegaan. Het waren wat sobere kamers, maar het kostte natuurlijk ook wat. In de bedden kon niet 'gehatseflatst' worden, hij zou uit elkaar vallen….
Toen we onze tassen en mijn trolley (ik ben hier 2 dagen mee gepest), hadden gedropt zijn we naar het strand gegaan. Het was super lekker weer, dus het was goed vol te houden op het strand. Van Sanne en Annelies hebben we geen last gehad, die waren de hele middag tegen de golven aan het inspringen. Daarna zijn we nog naar een paar winkeltjes geweest, en natuurlijk weer wat leuke souveniertjes gekocht…
Sportieve Annelies had bedacht dat we vrijdags wel konden gaan surfen, uiteindelijk ben ik ook overstag gegaan en hebben we een surfles geboekt voor de volgende dag. 's Avonds zijn we bij de mexicaan wezen eten en daarna hebben we nog even wat gedronken bij een buitenbar. Toen we terug liepen kwamen we de rest van de campus tegen en daar moest ook op gedronken worden!
De volgende morgen zaten we om kwart voor negen aan ons eigen gemaakte ontbijtje, uitslapen was er niet bij want er moest geshopt worden! We zijn naar verschillende Billabong (hét merk hier) winkels geweest. Ik heb natuurlijk weer het meeste gekocht, maar allemaal héle nuttige dingen! Een extra paar schoenen is natuurlijk nooit weg!
Om één uur begon onze surfles, een hartstikke aardige vent gaf ons les… Gek genoeg vond ik het ook nog best leuk en wilde het ook nog wel een beetje lukken. Staan lukte nog niet helemaal, maar met één knie en één voet op het bord lukte het al wel. Dat was dus een mooi begin. Na twee uitputtende uren kon ik terug rijden naar Port Alfred. 's Avonds zijn Jeltine, Kiki en ik nog even lekker uit eten geweest bij Links en toen weer lekker slapen in ons 'eigen' bedje.
Zaterdag gingen Jeltine en ik de auto terug brengen, de auto moest voor negen uur terug, en omdat dit wel erg vroeg was hadden we wel een ontbijtje op een terrasje verdiend vonden we. Toen zijn we weer naar Zest (die van de chocoladetaart van vorige week) gegaan. Daar zagen we een bordje hangen van een hairdresser. Toen dachten we dat het misschien wel leuk zou zijn om ons haar te vlechten. Na alle kappers hier afgelopen te zijn kwamen we bij een afro kapper die ons haar wel onder handen wou nemen. Ze zouden het met twee personen doen, 3 uur per persoon. Uiteindelijk werd het 4 uur per persoon, achter elkaar. Dus om 6 uur waren we eindelijk klaar! Het resultaat is wel erg leuk geworden vind ik!
Zaterdagavond zijn Marieke, Jeltine, Kiki en ik nog even naar Snorting Grunters, wij noemen het gewoon lekker de Snorkels geweest. Was ook gezellig en lekker goedkoop, een avondje uitgaan kost ongeveer 8 euro.
Zondag zijn we met wat mensen naar het strand geweest, was erg leuk en relaxed. Natuurlijk zijn we ook nog weer druk geweest voor school.
Liefs,
Gerdien
8 Augustus - Spinning, paardrijden en nog meer spinning! (+ chocoladetaart)
De dagen gaan hier steeds sneller, en we doen ook steeds vaker dezelfde dingen, dus ik moet echt even gaan denken wat we ook alweer allemaal gedaan hebben!
Vorige week woensdag hadden we onze eerste les in Xhosa. De taal die mensen in de township hier spreken, het is echt verschrikkelijk moeilijk omdat je ook moet 'klikken' met je tong. Eén klik lukt nog wel dacht ik, maar er zijn drie verschillende! Wel heel leuk om een keer mee te maken. Even een korte cursus voor jullie; één persoon begroeten is 'mollo', meer dan één persoon begroet je met 'molweni'. Deze beide woorden zijn trouwens zonder 'klikken'.
Donderdag hadden we dan eindelijk onze welkomst 'braai', een barbecue. Het was alleen een wat vreemde bbq, wij zaten binnen en het vlees werd via buiten naar de keuken gebracht waar we het op konden scheppen. Een bbq zonder buiten te zijn, best wel vreemd!
Vrijdag hadden we een workshop over HIV / Aids, dit was best wel heftig. De workshop zou trouwens om 8 uur beginnen, maar de vrouw die het gaf kwam om kwart over aanzetten. Toen wou ze een video laten zien maar die lag nog thuis, dus ze zei dat ze even een minuutje weg was. Maar ze hield zich netjes aan de regels van 'African time', ze kwam pas een uur later weer terug. Ze stopte er ook maar een uur eerder mee omdat er nog een andere les voor ons geregeld was. Dat gebeurd trouwens regelmatig hier, een leraar komt niet opdagen, de les duurt maar een kwartier… dat is echt wel even anders dan in Nederland!
Maar de Aids workshop was heel interessant. 60 % van de kinderen van 14 of jonger hebben al sex gehad, en als bescherming gebruiken ze een lollyverpakking. Dat is één van de verhalen die rondgaat over veilig vrijen. Ook is er een mythe over hoe je er vanaf komt, de man moet met een maagd naar bed. Baby's zijn zeker weten maagd; dus zij worden hier dan ook regelmatig verkracht. Ook beschouwen vrouwen Aids als een geschenk van hun man, hij heeft het hun immers gegeven….
Vrijdagavond had ik een sportieve bui, ik had afgesproken om met wat mensen te gaan spinnen. Dat was erg leuk, wel een heel krap zaaltje met heel veel mensen, maar wel leuk om te doen.
Nu maar even over naar de leukere dingen, zaterdagavond zijn Jeltine, Sanne en ik uit eten geweest naar Ocean's Basket. Een visrestaurant, was erg leuk! Niet zo heel erg lekker, maar gezelligheid maakt een hoop goed! We hebben ook alledrie een oester geprobeerd, dat was zeker geen succes! Maar voor 80 rand wilden we wel een oestertje proberen!
Zondag ben ik met Lorinde, Anneke, Sanne en Jeltine wezen paardrijden, een zogenaamde Horse Trail. We gingen (hobbelden) eerst door de duinen en daarna over het strand. Was echt leuk om een keer gedaan te hebben!! Wel twee dagen spierpijn gehad, maar dat had gelukkig iedereen.
Maandag hadden we een meeting met onze leraar, mr. Lee. Van hem mogen we niet altijd zo maar vrij nemen, maar dat is natuurlijk logisch. Verder is het een prima kerel die wil dat je alles in overleg doet, hij moet namelijk weten waar wij rondhangen op werkdagen. We moeten hem dan ook elke week een planning mailen met waar we zijn.
Dinsdag zijn we naar 'onze' bedrijfjes geweest, Sanne en ik werken samen. We gaan proberen om 3 bedrijfjes te helpen, een Craft center voor gehandicapten, ze maken daar echt zulke mooie dingen! Hele mooie kleding, sieraden, tassen schoenen, echt van alles. Het zijn wel allemaal gehandicapten, maar de een is geestelijk en de ander lichamelijk gehandicapt. Een gezellige boel daar!
Het tweede bedrijfje dat we gaan helpen is een winkeltje en catering. De vrouw die het runt is echt een ondernemersvrouwtje, ze wil nog van alles bereiken! Ze heeft alleen helemaal geen administratie, echt helemaal niets staat op papier. Hier gaan Sanne en ik dan ook een oplossing voor proberen te bedenken.
Ook moeten we een bedrijf in Port Alfred, het winkelcenrum, analyseren. Wij hopen dat dit Sunshine Juice wordt, dit bedrijf maakt allerlei lekkere verse sapjes en levert dit aan allerlei hotels. Sanne en ik gaan hier maandag heen voor een gesprek.
Toen we gisteravond wilden eten was het al op, dus zijn Jeltine en ik naar Links gegaan en hebben een lekkere carpaccio (zij van een springbok, ik van een beest met hoorns) en een struisvogelbiefstuk gehad. Superlekker!!! Eindelijk een stuk vlees in plaats van die eeuwige sauzen met vlees erin verwerkt. Wij hadden gister ook gespint, dus we vonden dat we ook nog wel een toetje mochten, een heerlijke chocoladetaart! Echt een topavondje dus!
Vandaag zijn we weer naar het Craft center geweest om met de manager te praten. Echt een hele leuke vrouw die de boel goed voor elkaar heeft. Waar ik nog het meeste van op kijk is dat ze internet hebben in de townships. (die foto's staan al op m'n site)
Morgen gaan we naar Jeffrey's bay om lekker te shoppen en te zonnen aan het strand! We slapen daar ook een nachtje, voor maar liefst 6 euro per persoon. Ben benieuwd! Jullie lezen wel hoe het was!
Groetjes,
Gerdien
1 augustus - Addo National Elephant Park etc.
Vrijdagavond zijn we met z'n allen uit eten geweest, daar hebben Jeltine, Annelies, Jasper, Sanne en ik besloten dat we zaterdags naar Addo's Elephant Park zouden gaan de volgende dag. Omdat we op tijd moesten vertrekken ben ik dus maar naar huis gegaan, en ben ik niet mee uit geweest na het eten. Zaterdagmorgen gingen we al om 8 uur ontbijten om op tijd een auto te gaan huren bij Budget car. Na een hele zoektocht zijn we uiteindelijk op de goede plek belandt. Ik moest de auto huren omdat ik als enige 21 was, zo maak je hier dus vrienden.
Het olifantenpark was ongeveer twee uur rijden maar we waren per ongeluk een stukje verkeerd gereden dus we hadden er wat langer over gedaan. Het olifantenpark zelf was echt superleuk! Allemaal gave beesten gezien, zoals zebra's, olifanten, buffels, zwijnen en hertachtige beesten. Was echt supergaaf, maar het was ook weer net een beetje het Noorderdierenpark maar dan in het groot. Eigenlijk heb ik nog het meest genoten van de uitzichten die we hadden. En natuurlijk ook de zonsondergang die echt hele mooie kleuren gaf.
<
Zaterdag avond zijn we met een stuk of 15 mensen op stap geweest naar Snorting Gunter. Was wel leuk, maar in het begin toch wel wat vaag. Later had ik samen met Evelien met twee jongens uit Johannesburg gepraat. Die waren echt vreemd, ze vinden dus echt serieus dat blanken beter zijn dan zwarten. Echt vreemd dat dat idee nog steeds bestaat.
Gisteren hadden we les, eerst Cultural Differences. Dit was dit keer van mr McLoad, heel vreemd om zijn verhaal te horen. Alle verschillende volken in Zuid-Afrika, whites, black, indian en coloured haten elkaar. Maar binnen deze groepen zijn ook nog weer verschillen en die moeten elkaar dan ook weer niet. Ook is er nu sprake van omgekeerde discriminatie, de zwarten worden voorgetrokken. Hij heeft zo veel dingen verteld, maar zo veel dingen zijn er die indruk maken, ik weet het echt allemaal niet meer.
Gisteren hadden we Mr Isaac, een hele oude grijze man, echt heel sneu, maar ook wel weer grappig eigenlijk. Hij vertelde over de geschiedenis van Zuid-Afrika. Op zich wel interessant, over boeren die gedwongen werden om in de stad te werken, en vervolgens met geamputeerde lichaamsdelen, of half dood terugkwamen. Ook weer heel heftig. Wat me wel opvalt is dat Nederland een hele grote rol heeft gespeeld in de geschiedenis van Zuid-Afrika maar deze is eigenlijk helemaal niet aan ons geleerd. Net of in Nederland alleen de positieve geschiedenis verteld wordt.
Vandaag zijn we de townships van Bathurst in geweest. Dit is een heel armoedig klein plaatsje waar weinig tot geen werkgelegenheid is voor de mensen uit de townships. Ook hier zagen we weer modderhuisjes maar ook heel veel gekleurde huizen. We zijn eerst weer naar een creche geweest. Ook hier gingen de kinderen weer voor ons zingen, echt ontzettend leuk om te zien elke keer. Daarna zijn we met een Community worker, ik weet haar naam echt niet meer, naar een bejaardencentrum geweest. Allemaal oude vrouwtjes die aan het breien waren, was echt heel goed om te zien. Ik vroeg aan mr McLoad waar de oude mannen waren, maar die zijn dus gewoon dood. De vrouwtjes in het bejaardencentrum waren ongeveer 60 jaar, heel erg oud voor hier.
We zijn ook nog naar Big Pineapple geweest. Een ananasboerderij, ananassen groeien trouwens aan struiken. Daar heb ik een ananas gekocht voor €0,25. Daarna werd me verteld dat dit geen goede tijd was om ananassen te kopen, omdat het winter is. Ben benieuwd of ie smaakt!
We zijn vanmiddag met mr Lee naar goedlopende bedrijven in het centrum geweest. Hier gaan we meelopen en rondkijken. We zijn naar een houtbedrijf geweest waar ze deuren en kozijnen maken, een vruchtensapbedrijf, een kledingmakerij en een soort Gamma geweest. Eigenlijk is het allemaal wel interessant, echt een keuze heb ik dan ook nog niet gemaakt.
Dat was het wel weer voor nu, er is weer van alles gebeurd in een hele korte tijd!
En ik hoop dat we in de aankomende maanden veel voor de mensen hier kunnen doen!
Groetjes,
Gerdien
27 juli - Arm, armer, armst
Na de aankomst zijn we naar 't winkelcentrum gegaan en hebben daar onze eerste dingetjes gekocht, zoals water, er zit hier namelijk chloor in het water, dus echt lekker smaakt het niet…. Gelukkig hadden wat mensen al een auto gehuurd, want naar het winkelcentrum is niet zo ver, maar we moeten wel een bult over. Die bult wordt hier 'Dead men's hill' genoemd, dat zegt genoeg over de steilheid. Er liggen dus geen dooie mannen langs de weg, gelukkig maar!
Woensdag hadden we een introductie les voor de computer, altijd handig om te weten waar je moet printen en de schoolmail moet checken. Woensdag zijn we ook weer de stad in geweest, we hebben toch maar onze eigen handdoeken en beddengoed gekocht. Kost hier ook niet veel, een dekbedovertrek ongeveer acht euro.
Gisteren, donderdag, hadden we onze eerste les, eerst cultural differences in Zuid-Afrika en vervolgens hadden we een introductieles over ons moduul. Op zich beide interessant maar het is toch afwachten….
Gistermiddag zijn we, Sanne, Patrick en ik naar het strand geweest. Dat was echt supergaaf, 't zonnetje d'r bij, echt lekker dus!
Vandaag was de meest heftige dag tot nu toe, we kregen met twee busjes een tour door de townships. Mr McLoad heeft ons 'rondgeleid', natuurlijk wel gewoon per auto. Het is zo raar, want eerst rij je gewoon lekker door de stad, tot je een weg over komt en daar begint het 'coloured' township. Deze mensen zijn arm maar hebben wel stenen huisjes. Dit zijn er trouwens heel veel, we kamen hier bij een school en de kinderen wilden maar wat graag op de foto! Echt gaaf maar tegelijkertijd ook weer ongelooflijk triest. En dat was nog maar het begin!
Daarna gingen we de 'black' township in. De wegen die hier lopen staan niet eens op de kaart van Port Alfred, de huisjes zijn van modder, dus als het hard regent hebben ze pech. Hun huisje verdwijnt dan gewoon. Hier tussen staan ook stenen huisjes trouwens, het loopt wat door elkaar.
Tot slot kwamen we bij de vuilnisbelt, hier wonen dus ook echt mensen. We zagen er een stuk of twintig, ze spraken helaas alleen maar Xhosa. Later kwam er iemand die wel wat Engels sprak en die vertelde ons dat ze allemaal in de bosjes rondom de vuilnisbelt slapen. Een community project hier bestaat uit twee keer per week eten brengen naar deze mensen, en volgens mij hebben we ons allemaal opgegeven hiervoor. Toen wij kwamen hadden de mensen net geluk, er kwam een nieuwe lading vuilnis aan… Ongelooflijk dat mensen zo kunnen leven zeg. Mr McCloud zei dat we ons niet schuldig moesten voelen maar dat we hiervan moesten leren, en dus 'moesten' helpen. Uiteraard mag je dit zelf weten maar als je dit net hebt gezien wil je niet anders.
Dat was dus een heftige dag!!!
Dit weekend gaan we naar 't strand, en heel misschien naar het olifantenpark hier vlakbij, zo'n 150 km. En sommige van jullie naar de Zwarte Cross zeker, veel plezier daar!
Groetjes,
Gerdien
25 juli -- Aankomst
Jeej!
Ik ben dan toch eindelijk in Afrika! Dit keer zijn we dan toch van Schiphol afgekomen. In Frankfurt ging het ook allemaal goed, wel werd mijn naam keihard geroepen en ik kreeg een andere instapkaart, maar ik mocht in elk geval mee! We hadden een super mooi vliegtuig, met allemaal een eigen dvd schermpje in de hoofdsteunen, met spelletjes, films en het mooiste, 3 camera's! Die camera's zaten op het vliegtuig, eentje in de staart, eentje aan filmde naar onder en eentje in de cockpit. Was vooral leuk met opstijgen en landen, en zo hadden we nog wat te doen. Die tien uur duurde best lang, vooral de nacht want echt lekker kon ik niet zitten, dus maar eventjes geslapen. 's Morgens een super zonsopgang gezien vanuit het vliegtuig, en vanuit Afrika natuurlijk!
In Johannesburg liep het allemaal iets minder snel, we moesten de bagage ophalen en weer opnieuw inchecken. Toen we door de aankomsthal kwamen stonden mannetjes in oranje pakken ons op te wachten om ons naar de vertrekhal te brengen. Halverwege kwamen wij er achter dat ze geld wilden voor deze actie, toen waren we op de goede weg en hebben we gezegd dat ze op konden sodemieteren, zonder geld. Dat was gelukkig gelukt, bij een andere groep namelijk niet, die hebben gewoon betaald. (20 euro voor nog geen 10 minuten)
Toen vlogen we over Zuid-Afrika en kwamen we erachter dat Zuid-Afrika best wel plat is! Pas toen we in de buurt kwamen van Port Elizabeth kwamen er bergen te voorschijn. We werden opgehaald door iemand van school, met een véél te klein busje. Het paste uiteindelijk dan toch, naar veel geprop en gedoe. De weg naar Port Alfred was heel raar, af en toe hele mooie huizen en soms ook echt krotjes. Dat was wel heel raar om te zien, ook zagen we vrouwen lopen die dingen vervoerden op hun hoofd. Dat was dus echt in het midden van helemaal niets, geen dorp te bekennen!
Toen we op de campus aan kwamen kregen we gelijk onze kamer toegewezen. Sanne en ik hebben geluk gehad, we hebben één van de mooiste kamers. We kunnen zelfs de zee zien vanuit onze kamer. Het strand kunnen we bijna zien, als we springen kunnen we het bijna zien.
Eten gaat hier allemaal gezamenlijk, dat is wel heel gezellig, aan grote ronde tafels. Het wordt voor je opgeschept en je kunt je afwas weer in een karretje doen, dan wordt het ook weer afgewassen. We worden hier dus lekker verwend!
De school is klein, drie lokalen hebben we tot nu toe gezien, wel is het allemaal schoon en netjes. De computers hebben nog geen internet, dus we moeten telkens naar een internetcafé, dat is niet echt handig, maar ze zeggen dat het voorlopig nog wel even zo blijft….
Vandaag krijgen we een computercursusje, welke printers het wel en niet doen, wat wel en niet mag, enzovoort. Daarna gaan we nog even wat inkopen doen en misschien wel naar het strand…
Verder weet ik totaal nog niet wat we allemaal gaan doen! Jullie lezen het wel!
Groetjes,
Gerdien